Kısacık Şeyler
Bir güzün bir dala konması gibi korkak
Bir kadını şehrin ışıklarında öptüm
Bir şarkı geçiyordu radyodan ve gülüşmeler, ıslıklar
Eğildim yüzüne, bir manâ düşürdüm
Üşüdü, çift kat battaniyelerini
Kasabaların sessiz sokaklarına örttü,
Şehirliydim artık, içimin karasını kimselere göstermezdim
Bir ceketim vardı, fiyakalı
Atların seslerini düşürdüm içime, rahvan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder